In België lopen nu verschillende trajecten rond energie- en klimaatvisies: het interfederaal energiepact, het nationaal debat over de koolstofprijs, het doelstellingenkader 2030 en de energie- en klimaatplannen voor 2030, het Vlaamse klimaatpact, de Stroomversnelling, de transitieprojecten van de Vlaamse visie 2050, enzovoort. Ze getuigen van de vurige intenties van de verschillende klimaat- en energieministers om de energie- en klimaattransitie aan te pakken en om hierover een visie te vormen in overleg met stakeholders.
De SERV waardeert de vele initiatieven, maar is bezorgd dat de dynamiek ervan en het draagvlak ervoor in de huidige opzet niet vol te houden zijn. De processen verlopen niet optimaal. De afstemming tussen beleidsniveaus, beleidsdomeinen en actoren is gebrekkig en de procesarchitectuur is onduidelijk en schiet tekort.
De raad pleit ervoor om de processen beter te plannen, op elkaar af te stemmen en te laten gaan over wat echt van tel is. Meer en betere data zijn nodig om de processen te voeden. Op korte termijn moeten ook voldoende mensen en middelen vrijgemaakt worden om energie- en klimaattransities werkelijk in gang te zetten en vaart te geven.
Enkel met die extra elementen kan het ‘vuur’ in de visie- en overlegprocessen blijven branden en raken de Belgische energie- en klimaatvisies rond.