Nood aan jobs en ondersteuning voor personen met arbeidshandicap

vrouw in rolstoel werkt aan computerIn 2010 had slechts 33,5% van de personen met een handicap of chronische ziekte werk. Dat is te weinig. Dat zijn er 9,2 procentpunt minder dan in 2007. Momenteel heeft 15% van de werkzoekenden een arbeidshandicap. In totaal gaat het over 30.000 personen. Vlaanderen wil dat er elk jaar 5000 personen met een arbeidshandicap extra aan het werk gaan. Maar ook dat personen met een arbeidshandicap genoeg steun krijgen om aan het werk te blijven. Dat is nodig om de doelstelling uit het Pact 2020 te halen. Zonder extra inspanningen kan dit nooit lukken.

Daarom legt de commissie Diversiteit minister van Werk, Philippe Muyters, een lijst met acties voor. Zeven acties zijn daarbij prioritair.

 

  1. Maatwerk is nodig voor de toeleiding naar werk voor personen met een arbeidshandicap. VDAB en gespecialiseerde partners moeten meer inzetten op (voldoende) kwaliteitsvolle trajecten en een betere afstemming met vacatures. Uitbouw van een kennisnetwerk arbeidshandicap is belangrijk
  2. Maak ondersteunende maatregelen beter bekend en stem ze af op de noden. Concreet vraagt de commissie Diversiteit:
    • de volledige uitvoering van het communicatieplan van de VDAB over de ondersteunende maatregelen;
    • de stimulering van integratieprotocollen bij de Vlaamse ondersteuningspremie (VOP);
    • de aanpassing van de VOP voor zelfstandigen;de uitbreiding van de VOP voor personeelsleden, in lokale en provinciale besturen, die een handicap of chronische ziekte verwerven;
    • overleg over het evaluatie-instrument van de VOP.
  3. Voorzie langdurige ondersteuning en begeleiding op de (reguliere) werkvloer voor personen met arbeidshandicap.
  4. Voorzie ondersteuning bij volwassenenopleiding (VDAB, Syntra, CVO)
  5. Informeer over redelijke aanpassingen bij stages en creëer een sluitend kader ter zake
  6. Promoot disability management (via handleidingen op maat van sectoren, centraal aanspreekpunt, kennisdelen, opleiding)
  7. Vermijd inactiviteitsvallen door het breed inzetten van een informatietool over de (financiële) gevolgen van het opnemen van een baan, door overleg over de knelpunten met de federale overheid en door bredere samenwerkingsakkoorden tussen VDAB en RIZIV.